Καθώς η νέα γρίπη Α εξακολουθεί να εξαπλώνεται στον κόσμο, οι περισσότερες περιπτώσεις είναι ήπιας μορφής. Ωστόσο, σταδιακά αρχίζουν να αυξάνονται οι αναφορές θανάτων προσβληθέντων, οι οποίοι παραπέμπουν σε θανάτους από πνευμονία. Δύο διαφορετικές ομάδες επιστημόνων ανακάλυψαν τον τρόπο που λειτούργησε ο Η1Ν1 στις εν λόγω περιπτώσεις: κοινώς, τον τρόπο που ο ιός σκοτώνει.
Ο Η1Ν1 πρωτοεμφανίστηκε στους χοίρους και έχει τη δυνατότητα να εγκαθίσταται καλά στα αναπνευστικά συστήματα άλλων θηλαστικών, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. Ωστόσο, υπάρχουν διαφορές στον τρόπο που ο ιός προσκολλάται σε διαφορετικές αναπνευστικές οδούς.
Δύο διαφορετικές ομάδες- η μία του Ρον Φουχιέ (πανεπιστήμιο Εράσμους, Ρότερνταμ) και η άλλη του Τέρενς Τούμπεϊ, του αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου Λοιμωδών (CDC), ανακάλυψαν πως ο ιός έχει τη δυνατότητα να εισχωρήσει πολύ βαθύτερα σε ένα αναπνευστικό σύστημα από ότι η «συμβατική» γρίπη. Το συμπέρασμα αυτό εξήχθη ύστερα από μελέτες σε νυφίτσες (των οποίων οι αναπνευστικές οδοί μοιάζουν πολύ στις ανθρώπινες).
Ένας ιός της «οικογένειας» του Η1Ν1, αντίστοιχος του στελέχους που προκαλεί την παρούσα πανδημία κυκλοφορεί από το 1977- και ουσιαστικά αποτελεί μία μορφή εποχικής γρίπης. Σύμφωνα με τα πορίσματα των ερευνών, ο ιός της εποχικής γρίπης «δένει» σε κύτταρα που βρίσκονται στη μύτη- ενώ ο Η1Ν1 εγκαθίσταται στην τραχεία και τους βρόγχους. Επίσης, αναπαράγεται με μεγάλη ταχύτητα.
Οι προσβληθέντες οργανισμοί αντιδρούν με διαφορετικούς τρόπους προς τους ιούς. Ένας ιός ο οποίος εγκαθίσταται στους πνεύμονες μπορεί να προκαλέσει μία εν δυνάμει θανατηφόρα πνευμονία, εάν προκληθεί φλεγμονή.
Αυτό συνέβη την τελευταία πανδημία στελέχους του Η1Ν1 (1918): ο ιός προκαλούσε ταχύτατα πνευμονία, η οποία μπορούσε να φέρει το θάνατο εντός ωρών. «Η εγκατάσταση και ο πολλαπλασιασμός του Η1Ν1 στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα στις νυφίτσες αντιστοιχεί με την ιογενή πνευμονία που παρατηρείται σε ανθρώπους» είπε ο Φουχιέ.
Επίσης, η ομάδα του CDC ανακάλυψε εγκατάσταση του ιού και στα έντερα, κάτι που επεξηγεί τη ναυτία και την τάση για εμετούς που έχει παρατηρηθεί σε κάποια κρούσματα το ιού. Και στις δύο περιπτώσεις, οι ομάδες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ιός μπορεί να προσαρμοστεί περαιτέρω στον άνθρωπο- κάτι το οποίο μπορεί να κάνει την παρούσα πανδημία ακόμα πιο επικίνδυνη.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από New Scientist
