Την Τετάρτη το πρωί, ενώ ο κόσμος με κομμένη την ανάσα περίμενε να τεθεί σε λειτουργία ο μεγάλος επιταχυντής αδρονίων του CERN, ένας ηλικιωμένος φυσικός, αν και το πείραμα ήταν ουσιαστικά δική του υπόθεση, ετοίμαζε αμέριμνος το πρωινό του. Ο Πίτερ Χιγκς, 79 χρονών σήμερα, συνταξιούχος καθηγητής θεωρητικής φυσικής, είναι ένας ντροπαλός άνδρας που σκέφτεται με μεγαλύτερο άγχος περισσότερο τις απαντήσεις που θα πρέπει να δώσει στα ΜΜΕ, παρά την εξέλιξη του πειράματος που θα αποδείξει την ύπαρξη του «δικού του σωματιδίου», του μποζονίου του Χιγκς.
Ενιωθε, άραγε, ενθουσιασμό την ημέρα που ξεκίνησε η «μεγάλη αναζήτηση» στο CERN; «Ναι, μάλλον» απαντά ψυχρά και αποκαλύπτει το φοβερό του μυστικό: στο ντουλάπι της κουζίνας έχει κρύψει μια φιάλη φθηνής σαμπάνιας για τη στιγμή που θα ανακοινωθεί η εύρεση του σωματιδίου. «Νομίζω, όμως», ομολογεί «πως σήμερα δεν νιώθω τον ίδιο ενθουσιασμό που θα ένιωθα παλαιότερα εφόσον μπορούσαμε να ελέγξουμε πειραματικά τις θεωρίες μου. Πέρασε άλλωστε, από την πρώτη στιγμή που συνέλαβα τη θεωρία τόσο καιρός…».
Η θεωρία για το μποζόνιο του Χιγκς μορφοποιήθηκε ένα Σαββατοκύριακο του Ιουνίου του 1964 και γράφτηκε πολύ πρόχειρα στις δύο πλευρές μιας κόλλας Α4. Μάλιστα η πρώτη του μελέτη δεν έγινε δεκτή προς δημοσίευση από τον εκδότη μιας επιθεώρησης φυσικής του… CERN. Την εμπλούτισε και τη δημοσίευσε στις 3 Αυγούστου του 1964. Οταν τον ρωτούν για τις θεωρίες περί δημιουργίας «μαύρης τρύπας» απαντά ότι όλα αυτά δεν είναι παρά ανοησίες.
Περιμένει, όμως, να βραβευτεί με Νομπέλ; «Να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω αν θα ανακαλυφθεί ποτέ το μποζόνιο Χιγκς. Βέβαια, θα ήταν ωραίο να συμβεί αυτό», απαντά ψυχρά, σχεδόν σαν να αδιαφορεί?
Άρθρο από την Καθημερινή της Κυριακής 14/9/08 (Μετάφραση από The Guardian)