Μέχρι πρότινος, οι αστροφυσικοί θεωρούσαν ότι υπήρχαν δύο είδη μαύρων τρυπών: οι πολύ μικρές και οι κολοσσιαίων διαστάσεων. Ωστόσο, ήταν πολλοί οι επιστήμονες οι οποίοι θεωρητικολογούσαν για την ύπαρξη μίας «μεσαίας» κατηγορίας- θεωρία η οποία πλέον πιστεύεται πως επιβεβαιώθηκε.
Ερευνητές του Centre d’Etude Spatiale des Rayonnements (Γαλλία) εντόπισαν μία μεσαίου μεγέθους μαύρη τρύπα στο κέντρο ενός γαλαξία, σε απόσταση 290 εκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη. Η μάζα της εκτιμάται ως 500 φορές μεγαλύτερη από αυτήν του Ήλιου.
Η ανακάλυψη αυτή αναμένεται να βοηθήσει στην επίλυση του «μυστηρίου» της προέλευσης των μαύρων τρυπών- κολοσσών, όπως για παράδειγμα αυτή που βρίσκεται στο κέντρο του γαλαξία μας. Αν και πρόκειται για «τιτάνες» ανάμεσα στα ουράνια σώματα, καθώς έχουν μάζες εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερες από αυτές των «συμβατικών» ουρανίων σωμάτων (όπως ο Ήλιος μας), η προέλευσή τους αποτελεί ακόμα αίνιγμα.
Οι «μικρές» μαύρες τρύπες έχουν μάζες που είναι από τρεις μέχρι 20 φορές μεγαλύτερες από τη μάζα του Ήλιου, και δημιουργούνται μετά την κατάρρευση άστρων, όταν «μένει πίσω» βαρυτικό ελκτικό πεδίο αρκετά ισχυρό για να σταματήσει ακόμη και ακτίνες φωτός. Ωστόσο, δεν έχει επισημανθεί ακόμα ποιος είναι ο τρόπος σχηματισμού των μαύρων τρυπών- κολοσσών: μία από τις επικρατούσες θεωρίες είναι αυτή της σύζευξης πολλών μικρών μαύρων τρυπών. Για την επιβεβαίωση αυτής της θεωρίας ήταν απαραίτητος ο εντοπισμός μίας μέσου μεγέθους μαύρης τρύπας, καθώς πιστεύεται πως αποτελεί το «μέσο στάδιο εξέλιξης» .
Η ανακάλυψη έγινε μέσω του τηλεσκοπίου ακτίνων Χ της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA), ΧΜΜ- Newton, το οποίο εντόπισε μία πηγή ραδιενέργειας 260 εκατομμύρια φορές ισχυρότερη από τον Ήλιο.
Το όνομα της μαύρης τρύπας: «Hyper-Luminous X-ray Source 1» ( «Υπερ- Λαμπερή Πηγή Ακτίνων Χ 1» ), και βρίσκεται στην άκρη του γαλαξία ESO 243-49.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Wired