Της Λινας Γιανναρου Δεν πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν ερευνητή από το να βλέπει το έργο του να γίνεται πράξη, να παίρνει σάρκα και οστά. Στα σίγουρα, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση για έναν εργασιόπληκτο τριαντάρη από το να βρει ένα χώρο όπου μπορεί να «ξεδίνει» στις μεγάλες εντάσεις. Και ένας χώρος όπου μπορείς να παίξεις από τα ξεχασμένα, πλην αγαπημένα «μήλα» σε high tech έκδοση, μέχρι να κάνεις εικονική τραμπάλα, αποτελεί κανονικό παράδεισο για όλα τα… μεγάλα παιδιά. […]