Τα δέντρα τρέφονται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται φωτοσύνθεση. Κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης, μία χημική ένωση που ονομάζεται χλωροφύλλη μετατρέπει τον συνδυασμό του ηλιακού φωτός και του διοξειδίου του άνθρακα σε γλυκόζη και οξυγόνο. Η γλυκόζη τρέφει το φυτό, ενώ το οξυγόνο τροφοδοτεί την ατμόσφαιρά μας και επιτρέπει σε εμάς να αναπνέουμε. Η χλωροφύλλη είναι επίσης χρωστική και δίνει το πράσινο χρώμα στα φύλλα.
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι τα φυτά χρησιμοποιούν την ηλιακή ακτινοβολία ως πηγή ενέργειας, είναι λογικό ότι τα φυτά και τα δέντρα παράγουν περισσότερη χλωροφύλλη κατά τη διάρκεια των ηλιόλουστων καλοκαιρινών ημερών. Οσο η ημέρα μικραίνει και η παραγωγή χλωροφύλλης πέφτει, τα φύλλα παράγουν όλο και λιγότερη χλωροφύλλη, οπότε τελικά χάνεται το πράσινο χρώμα τους και ξεσκεπάζεται το πραγματικό τους χρώμα, που είναι συνήθως κίτρινο, καφέ ή κόκκινο, ανάλογα με τη χρωστική που περιέχουν.
Τα κίτρινα οφείλονται σε χρωστικές της ομάδας των καροτενοειδών, τα κόκκινα των φλαβονοειδών, ενώ τα περισσότερα καφέ στις τανίνες. Στην πραγματικότητα, λοιπόν, τα σάκχαρα που είναι αποθηκευμένα μέσα στα δέντρα βοηθούν να δημιουργηθούν μερικά από τα πιο ζωηρά φθινοπωρινά φυλλώματα. Τα σάκχαρα βοηθούν στην αύξηση της παραγωγής ενός φλαβονοειδούς που ονομάζεται ανθοκυανίνη, η οποία δίνει ένα έντονο κόκκινο χρώμα και η φωτεινότητά του εξαρτάται από την ποσότητα του ηλιακού φωτός που δέχεται. Ως αποτέλεσμα, όσο πιο ηλιόλουστο το φθινόπωρο, τόσο πιο ζωηρά τα χρώματα.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε από την AMERICAN CHEMICAL SOCIETY και σε μετάφραση μπορείτε να διαβάσετε εδώ.